Öğretmenim Var Benim Şiiri - Erol Kılıç

Çakmak çakmak bakan gözlerime bu dünya dar benim
Din, dil, namus, bayrak, vatan uğruna yüreğim kor benim
Bir öğretmen olarak baş koyduğum yoldan dönmem zor benim
Muasır medeniyet seviyesinin üzerine çıkmak gibi bir hedefim var benim

Çıksa da yoluma dağ, bayır, ova, ırmak ve dikili taş
Olsa da çakal, yılan, sansar ve çıyan bana yoldaş
Bedenimin üzerinde durdukça bu surat ve bu baş
Dünyanın bütün güzelliklerine ulaşmak gibi bir derdim var benim

Ekmeğime ve aşıma bin bir türlü katranlar konsada
Diktiğim her fidan temmuzda karlar altında donsa da
Beslediğim her arı başka peteklere bal yapsa da
Vatanını seven insanlar yetiştirmek gibi iyi bir sebebim var benim

Saatimi durdurup başlatmışım zamana karşı amansız bir yarış
Öyle bir yarış ki bu sonunda birçok hedefe varış
Elimde bir kâğıt bir kalemle dolansam da ülkemi karış karış
Attığım her adımda çığ gibi büyüyen bir yüreğim var benim

Dokunduğum her el gonca iken açan bir güle benzer
Geçtiğim her karanlık yol aydınlık bir güne benzer
Bir gülümsemem gönüllerden gönüllere gezer
Bir bakışla savaş bitirir gibi tebessümlerim var benim

Verildi bana bu muştu ta uzaklardan
Taze fidanlar çıkarırım susuz topraklardan
Yüreklerde ki yerim farksızdır anne ve babadan
Yeryüzünü gökkuşağı gibi boya ya bilen kalemlerim var benim

Kaplasa da kötülükler dünyayı boydan boya
Temizlemek için ihtiyaç duymam bir bardak suya
Bir sözüm karşı gelebilir koca bir orduya
Hak ile Hakikati yaşatmak gibi nedenlerim var benim

Kara bulutlar kâbus olup ta çökünce üstümüze
Bir öğretmenin aydınlık yüzü yeter hepimize
Bir anda ışık tutar dünümüze hem de bugünümüze
Hayatın tozlu sayfalarını silebilen silgilerim var benim

Başın sıkışıp ta düşersen eğer bir gün dara
Umutsuzluğa düşüp de kapılma hiç intizara
Sende bütün dertlere deva öğretmenini ara
Geleceğini geleceğime adayan öğretmenim var benim