Öğretmenim Sen De Yaptın Mı?

Telefon sesi geliyor derinden,uyku ile uyanıklık arasındayım....Elif 'in sesi geliyor..
-Anneeeee seni istiyorlar...
Kalkıyorum ama gözlerim hala yumuk.
-Efendim
-Ben Demet nasılsınız..
Demet Demet....diyorum içimden Allah Allah, telefondaki ses duyuluyor tekrar..
-Öğretmenim oyunum sahleniyor , gelebilirmisiniz? Devlet Tiyatrosu sahneliyor oyunumu,gene ben kazandım öğretmenim.
Nazire hanımı bir gurur kendine getiriyor ve iyice uyanıyor...
-Demet canım çok sevindim bu ne güzel bir haber seninle iftihar ediyorum...
-Öğretmenim tarihi bir oyun Kongreyi anlatıyorum,gelemeyeceğinizi biliyorum ama ilk sizi davet etmek istedim.Davetiye yollayacağım saklamanız için..
Nazire hanım canım diyor canım canım....
-Ömer Seyfettin ödülünden sonra buda muhteşem yavrum.
-Öğretmenim bunların arasında gene ödüller aldım,size haber veremedim bağışlayın....
Demet ağlıyor hıçkıra hıçkıra.....
-Yavrum neden ağlıyorsun?
-Sesinizi duyunca duygulanıyorum öğretmenim,bana ne güzel şeyler öğrettiniz ,sizi hiiiiç unutamıyorum....
*******************************
Nazire hanım yıllar evveline gidiyor Demet canlanıyor gözünde.Minnacık,o kadar küçücük ki..Annesi getiriyor okula ve her gün çok ağlıyor annesini ve öğretmenini hayli zorluyor.....
-Anne gitme gitme...
Öğretmenlikte ilk yıllarım tecrübesiz ve çok gencim ,ideallerim ve planlarım var kendimce, hayata ve geleceğe dair..
Vali Hafız Paşa İlk öğretim okulundayım. Bana birinci sınıflar verilmiş,çok heyecanlıyım,müdürümüz Kemal Ağrılı,yaşıyorsa saygılar yolluyorum,gitti ise rahmet..Baba gibi candan,sevgi dolu. Ürkek bakıyorum yüzüne..
-Yaparsınnnn,endişelenmeee..
********************************
Okulun açıldığı gün,ben öğrencilerden daha heyecanlıyım,bahçede toplanıyoruz. Çocuklarımla sınıfıma gidiyorum,bir sürüler,,,ağlayanlarda var,sevinenler de...
Tam bir curcuna,şakalar yapıyorum,şarkılar söylüyorum .Sakinleşiyor sınıf ama ben tiril tiril titriyorum,hala heyecanlıyım,snıfıma hakim olmaya çalışıyorum...
Zil çalıyor...birçoşku,çocuklar,veliler,sesler sorular v.s v.s......
Tekrar zil topluyorum çocuklarımı,alıyorum içeri oturtuyorum.
İhramlı bir hanım kapıyı çalmadan giriyor bakışıyoruz.
-Öğretmen hani?
-Buyur teyze diyorum, kızıyor
-Senemi diyirem, sen neye garişisan,ben öyretmeni soriram, hele çeçil...
-Teyzem benim öğretmen...
Teyze daha bir celalli
-Bene baahhh canımi sıhma, ben Fuat Duruları'n anasıyam,bennen eylenirmisen.
Sıkıntıdan ihramını bir açıp bir kapıyor....
-Ama öyle teyzem,ben bu miniklerin öğretmeniyim.
Teyze iyice kızıyor.
-Heleee deki vallah, seni bene sayıynanmi verdiler, işen bah işen.. Hem sen ne arisan burda ,bide masıya gurulmuş,gören diyeki ben neyem ,torpah başan........
Teyzenin ikna olacağı yok gülüyorum. Veliler giriyor araya ve teyze durup dinliyor biraz,ihramını açıyor,gözleri koskocaman olmuş....
-Viiiş essah , senmisen öyretmen....
Kapatıyor yüzünü, tekrar açıyor hayretler içinde...
-Vişşş anam anbelede öyretmen ola uşah uşah....
**********************************************
Benim Demet 'im Çizmelioğlum hep ağlıyor.
-Gitme annem,ben ölürüm, uykum gelir acıkırık,korkarııııımmm... hiii hiiiii......
Bu böyle bizaman devam etti,Gülsen hanımda fahri birinci sınıf öğrencisi...
Gülsen hanım korkutun hocam diyor,böyle her gün bunumu bekleyeyim?
-Alışır diyorum endişe etmeyin,bu söylediğime bende inanmak istiyorum.....
Bir hafta bitiyor değişen bir şey yok.Tam dersin ortasındayız,bütün dikkatlerini toplamışım. Demet'ten biiir feryat,hadi bütün dikkatler bulut.
Olmuyor başka yol denemem gerek,anne ile konuşup anlaşıyoruz.
Ertesi sabah bekliyorum okulun kapısında,Demet ve Gülsen hanım geliyor.
Demet hihihi hiiiiiiiiiiiii......gözünde damla yaş yok.
-Öğretmeniiimmm beni gene getirdiiiiiiiiii hihihiiiiiiiiiiiii
Bende tık yok çıkıyorlar merdivenlerden, elimi Demet 'e uzatıyorum tutuyor,öbür eli arkada annesine uzatmış fakat tutamıyor,kızıyorum Gülsen hanıma
-Bir daha bu okula Demet'i siz getirmeyeceksiniz,o artık bu okulun öğrencisi,öbür arkadaşları gibi kendiside gelebilir Demet anlamaya çalışıyor ,çok şaşkın..
Gülsen hanım özür diliyor.
-Tamam gelmem bir daha...
Gülsen hanım merdivenlerden iniyor,Demet bütün gücü ile bağırıyor.
-Anneeeee nereye geeeel...
Anne hiç dönmüyor , Demet alışkanlığını sürdürecek ya, bir ses daha yer yerinden oynuyor.
-Sus Demet diyorum.
Kaçmaya çalışıyor,tutuyorum ominik kollarından kaldırıyorum, hiç gülmüyorum, biraz havaya kaldırıp yere bırakıyorum, sırtımı dönüp okula girecekmiş gibi yapıyorum ama tüm dikkatim Demet'te..
İçimden Allah'ım lütfen bu oyunu gerçek bilsin diyede dua ediyorum...
Demet,
-Öğretmeniiim diye bağırıyor ama dönmüyorum ,onu kapının camından izliyorum.
-Sende mi gidiyorsun?
-Evet Demet
-Ya ben
-Sen ağlıyorsun
-Aha sustum ya
-Napalım okula gelmek istemeyen sensin..
-Eee işte geldim ya
-İstemiyorsan seni zorlamam artık
-Akıllım annem gitti , sende git bende burda kalayım hee...?
-Peki napalım Demet..
-Gel elimden tut
-Neden?
-İşte tutsana yaaa...
-Olmaz benimle okulda kalmak istiyorsan sen gel elimden tut.
Halbuki koşup sarılacak doya doya öpeceğim,şükürler olsun Allah 'ım sana diyorum içimden. Cadı bir daha yapmasın diyede ağırdan alıyorum.
-Öğretmeniimmmm annem gibi kötüsün..
-Hiç anneler kötü olur mu?
-Eveet olur
-Senin annen çok tatlı.
-Hayır bikerem tatlı deyil,tatlı olsa gitmez di,senden korktu mu,sen çok mu büyüksün,senden herkez korkar mı,yaa konuşsana,orda ööğle dikiliyo...
Bendemi senden korkayım? Pışık hiçte korkmam...
-Bittimi Demet konuşman.
-Bitsin mi?
-Sen bilirsin,arkadaşların beni bekliyor,benim gitmem gerekli.
-Niye onların annelerinide mi kovdun?
-Hayır.
-Peki bi bana baksana...
Bakıyorumaçıyor bacaklarını altına kaçırmış..
-Gördün mü başıma gelenleri yaa..
-Noolmuş?
-Bide noolmuş diyor, altıma ettim akıllım,ayıp deyil mi şimdi?
-Hayır bir kere olunca ayıp deyil.
-Sahi mi?
-Evet
- Peki sende yaptın mı?
-Bir kere
-Buna da kızsana hadi!
-Yok kızmam..
-Arkadaşlarım da yapacak mı?
-Hayır tuvalet ihtiyaçları olunca izin alacaklar..
-Gelip burda mı yapacaklar?
-Hayır canım,onlara öğrettiğimde sen annenle kalmıştın gelmemiştin,sanada öğreteceğim,gerektiğindede ben götüreceğim.
Demet koşuyor elime sarılıyor, bir eliylede önlüğümü çekiştiriyor..
- Yaaa eğilsene!
Eğiliyorum, beni bir öpüyor ki, keşke o anda kamera yada şu resmeden cep telefonları olsa idi ve o an hafızamın dışındada nesneleşsey di....
İşte Nazire, Demet dostluğu o gün atıldı.Daha sonraki günler okula beraber gider,gelir olduk.
Annesinin her teklifinde.
-Hayıır olmaz,artık ben okullu oldum,benim öğretmenim var..
Çokta iyi bir öğrenci oldu,bu günün ışıkları o gün yanıp yanıp,sönüyor du....
*********************************************
Onca yıldan sonra benim Demet'im telefonu ile beni uyandırıp,müjdelerin en büyüğünü ,mükafaatların paha biçilmezini veriyor bana........................
Yavrum attığın imzalarınla gururluyum, seni ömrüm boyu takip edeceğim.
Başarıların daim olsun...
Kocaman bir mutlulukla ooohhh diyorum, budur işte. Geçen bunca yıl ve geri dönenler.
Benim küçük Demet'im şimdi kocaman bir hanımefendi olmuş,başarılara koşan...
Yavrumla benim kadar iftihar etsin onu tanıma zevkini yakalayabilenler....
Ankara'dan sana selam yavrum,öpüyorum o güzel yüreğini..................

8 / Temmuz / 2009
22-08