Gök kubbeyi sersem önüne senin,
Öğretmenim, ödeyemem hakkını.
Denizleri versem emrine senin;
Öğretmenim, ödeyemem hakkını.
Saraylar yaptırsam muhabbet ile,
Her an seni ansam hoş sohbet ile,
Yolunu bezesem gonca gül ile,
Öğretmenim, ödeyemem hakkını.
Bahardan bir yaprak hediye versem,
Uğruna bin bir yıl kölelik etsem,
Sen mesut ol diye Fizan’a gitsem,
Öğretmenim, ödeyemem hakkını.
Çam Aşık’ın gönül yarası derin,
Düşleri buz gibi, rüyası serin,
Ellerinden öpsem bir ömür senin,
Öğretmenim ödeyemem hakkını.
S-354
Bekir KaraçamKayıt Tarihi : 23.11.2009 12:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bekir Karaçam](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/23/ogretmenim-odeyemem-hakkini-s-354.jpg)
namık cem
KUTLUYORUM EMEĞİNİZİ. BENDE TÜM ÖĞRETMENLERİMİZİN ELLERİNDEN ÖPÜYOR VE GÜNLERİNİ KUTLUYORUM...
SAYGILARIMLA...
TÜM YORUMLAR (7)