Öğretmenim, ışık nurum Şiiri - Ali Uzun

Hakkını nasıl öderim,
Olmazsan yanlış giderim,
Gemide, pusula gibi,
Tarlamda bilgi biderim.

Işık, nurum, öğretmenim
Bilgi ışığı bilenim,
Başımdaki duman kiri,
Bilgi nuruyla silenim.

Yok edersin karanlığı,
Işığın, ilim varlığı
Mimarın çekici sende,
Onarırsın viran lığı.

Küflenmiş cahillik bende,
Silip kalaylamak sende,
Sözün dinler çalışırım,
Bu canım var iken tende.

Öğretmenim, öğretmenim
Kutsalsın, canım ciğerim,
He mi valla hem de billah,
Seninle bilgili erim.

Yemin olsun, şartım olsun
Tembellik gerimde kalsın,
Her dediğin baş üstüne,
Yuvan yurdun cennet olsun.

Babasın, anasın bana
Bir ömür borçluyum sana,
Söz bir adam olacağım,
Öğretmenim güven bana.

Dersin, bilgisizlik zehir,
İlim çöle akan nehir,
Okumayan tembel bile,
Ovada güdemez nahır.

Bataklıktır bilgisizlik,
Vay tembellik ilgisizlik,
Laçkalaşarak aşınır,
Motorlar durur yağsızlık.

Işık, nurum, öğretmenim,
Başımda ki gözüm derim,
Pası, küfü, virüs, kiri
Sayende başta silerim.

Öğrencin dır Ali Uzun,
Öğretmenim altın sözün,
Çürük kof bir ağaç olmam,
Çünkü özüm senin özün.

15 Şubat 2013