Unutmadım unutamam yolunu sesini kokunu özledim
Şuan öğrenciler ve çocuklarımla birlikteyim
Kolu kırık bir insan gibi
Kanadı kırık bir kuş misali
Çıkmazsın yüreğimin bir yanından
Sızlatırsın durmadan her andığımda
Burnumun direğini göğsümün kemiğini
Öğretmenim
Birlikte iken anamdın babamdın sevgili öğretmenim
Sen gidince bu dünyada kaldım öksüz ve yetim
Şu ana kadar her an ağlayıp içime gömdüm
Sensiz inan gülmedim
Çünkü sen her an yüreğimdeydin
Şimdi bu alemde yalnızım sensiz seni çok özledim
Yirmi dört kasımlarda anarım seni
Hatırlarım o zaman geçmişi ve sevgiyle büyütmeni
Öğretmenim benim ben
Bahattin Tonbul
15.10.2009
Kayıt Tarihi : 22.11.2009 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
sevgili öğretmenime haykırış
TÜM YORUMLAR (1)