Sonbahar gelirdi köyüme
Samanları mereklere,buğdayları ambara
Atları yılkı ya inekleri ahıra bırakırdık
Öğretmenler bizi harmanda yakalardı
Damı akan çatısı olmayan
Odun sıraları bile bulunmayan
Ne televizyon ne telefon ne de elektrik yoktu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
