Öğretmenim Şiiri - Sadık Kocabaş

ÖĞRETMENİN
Tebeşir tozunda solmuş gençliği,
Bitmeyen kavgası var öğretmenin.
Cebinde ararken o dinçliği,
Yırtık bir abası var öğretmenin.

Ay sonu gelmeden biter maaşı,
Dinmez gözlerinin o gizli yaşı,
Zaten dertli geçer her bir telaşı,
Yükü var, çabası var öğretmenin.

Pazara çıkınca eli boş döner,
Evinin ışığı erkenden söner,
Umudu her akşam bir bir tükenir,
Sönük bir sobası var öğretmenin.

Kıyafeti eski, ayakkabı dar,
Gönlünde koskoca bir memleket var,
Dünya saray olsa ona gelir dar,
Virane yuvası var öğretmenin.

Eskiden saygıyla anılırdı ad,
Şimdi ne huzur var ne de eski tad,
Gelecek nesile verse de kanat,
Kırık bir masası var öğretmenin.

Okula giderken adımı yorgun,
Dertler derya olmuş, yüreği durgun,
Hayat sillesinden yemiş bir vurgun,
Eski bir çantası var öğretmenin.

Emekli olunca neye yetecek?
Hangi bir borcuna derman edecek?
Hangi bir diyara çekip gidecek?
Daracık odası var öğretmenin.

Dertleri dökülür her bir satıra,
Kalmasın kimsede zerre hatıra,
Hüküm sürülürken fildişi kura,
Hüzünlü rüyası var öğretmenin.

Deryaya salmışlar dilsiz bir salı,
Kimseler sormuyor nicedir hali,
Hakkı helal eyle ey yüce veli,
Kalemsiz Şair’e sitemi var öğretmenin.