Öğretmenim Şiiri - Süleyman Apaydın

Yolsuz köye gittin yaya
Gönül verdin çağdaşlığa
Karanlığı del dedinya
Deleceğim öğretmenim

Olur ettin olunmazı
Deldin kaleminle taşı
Bil dedinya bilinmezi
Bileceğim öğretmenim

Karanlığı yırta yırta
Çıkacağız aydınlığa
Işık ol da ak dedinya
Akacağım öğretmenim

Kin gütmedin yüreğinde
Hoş gördün hep densizi de
Her bir canı sev dedinya
Seveceğim öğretmenim

Sor dedinya sen her şeyi
Gör dedinya gerçekleri
Yık dedinya hurafeyi
Yıkacağım öğretmenim

Kuru ekmek zeytin yedin
Karda kışta sürgün gittin
Bildiğinden hiç dönmedin
Ne büyüksün öğretmenim