Öğretmenim Şiiri - Eyyup Balta

Öğretmenim
Titrek bir mum ışığında kalemimden dökülüyor satırlar.
Bir köy okulunda okumaya hasret düşlerim var.
Umutlarımda kara tahtaya yazı yazmak var.
Ellerimden tutup bana okumayı yazmayı öğretirmisin öğretmenim.
Bizim köyün yolları çamurlu.
Sularımız musluktan akmaz.
Soğuk havalarda kuyudan çekeriz suyu.
Gözlerimiz yollarda belki bugün gelirsin diye.
Okulumuzun bacası tüter diye.
Kara tahtamız buz kesmeden gel.
Öğretmenim;
Bizim okulda petek olmaz.
Tezek kokar giysilerimiz .
Her sabah pencerelerde seni bekler dururuz.
Kitaplarımız sessiz , kitaplarımız okumayı bekler.
Öğretmenim;
Her gece dua edip duruyorum.
Sabah uyandığımda okulumun bacasındaki dumanda gözlerim.
Bende okumak istiyorum ne olur gel öğretmenim.
Bizim köyün yolları çamurlu olsada gel.
Işığım ol yol göster bana .
Okumaya dair mahsum düşlerim var
Tut ellerimden dünyayı göster bana .
Inan öğretmenim
Pencerede seni ne kadar beklediğimi bilsen .
Gece yollara düşerdin .
Ben köylü çocuğuyum başka şansım yok.
Sende gelmezsen buralara ben okuyamam ki.
Öğretmenim düşlerime yoldaş olur musun ?
Köyüme gelip ışığım olur musun ?
Ne olur öğretmenim köyüme gelir misin ?
23 Kasım 2020 Eyyüp Balta