Öğretmenim Şiiri - İsmail Hayal

Ben öğretmenim daha varılacak yollar var,
Hem hasretle sımsıkı sarılacak kollar var.
Kalbimizde sevgiyle örülecek yıllar var,
Bu yorgun özüm ile işte ben öğretmenim.

Torullu Necmettin'im vatan ölüm nedenim,
Pülümür Deresi'nde kaybolsa da bedenim.
Bir yetim öğrencinin hayalinde bitenim,
En kutlu sözüm ile işte ben öğretmenim.

Aybüke'yim türkümüz henüz daha bitmedi,
Çok uzak beldelerde kaç ocak var tütmedi.
Bir deli sevdadır ki başımızdan gitmedi,
Menzile izim ile işte ben öğretmenim.

Diyarbakır Bismil'de dünya çöktü başıma,
Neşe Öğretmen idim kan doğradılar aşıma.
Henüz yirmi birinde bakmadılar yaşıma,
Kapkara gözüm ile işte ben öğretmenim.

Tunceli Mazgirt'te bayrağın gölgesinde,
Ülkemin en uzağı en ücra bölgesinde.
Şehidim Yaşar Uytun Darıkent Beldesi'nde.
Yusuf'i yüzüm ile işte ben öğretmenim.

Hayatın baharında besbelli kaderimiz,
En büyük cehalet ki terördü kederimiz.
Kara tahta önünde bir nefes ederimiz,
Ekmeğim tuzum ile işte ben öğretmenim.

Hayali göz yaşını sakla kimse görmesin,
Başımıza hiç kimse sakın çorap örmesin.
Dalında gonca gülü hiçbir hain kırmasın,
İbrahim kõzüm ile işte ben öğretmenim.