Sen topraktan ağaca, ağaçtan dala.
Küçük beyinlere emek verensin.
Arı gibi çiçekte, çiçekten bala.
Tarifsiz bahçede gülü derensin.
Bileğiyle donanan, nice beyinler.
Çocuklar, analar, baylar bayanlar.
Işıklı yolları, umut sayanlar.
Halı gibi dokuyup da serensin.
Büyük dehaları, yetiştiren sen.
Yorulup yolmadan, yaz kış demeden.
Uzak bir dağ köyü, ışık görmeden.
Sevgiyle okutup sen öğretensin.
Ozanım diyor ki, yükselen çağa.
Uzanır ellerin, yıldıza aya.
Sensin ilim irfan uzaya.
Yükselen nesili, götüren sensin.
Kayıt Tarihi : 20.11.2019 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yorulup yolmadan, yaz kış demeden.
Uzak bir dağ köyü, ışık görmeden.
Sevgiyle okutup sen öğretensin.
Ozanım diyor ki, yükselen çağa.
Uzanır ellerin, yıldıza aya.
Sensin ilim irfan uzaya.
Yükselen nesili, götüren sensin.
TÜM YORUMLAR (5)