Bir gün dünya karanlıktı üşüdük
Senin ile yandı ilmin ışığı
Ellerinde sınıf sınıf büyüdük
Yaptın bizi aydınlığın aşığı.
Sevgi ile yumuşattı gözlerin
Yaptı bizi yeni baştan bir insan
Yüreğinde beslediğin en derin
Duyguların verdi bize heyecan.
Bilgilerin ışığında ısıttın
Biçim verdi becerikli ellerin
Şefkatinin yağmuruyla suladın
Yavaş yavaş filizlendi eserin.
Yüreğinde insanlık var barış var
Bu sevdayla yürekleri yak yandır
Çağ içinde bir evrensel yarış var
Görev senin uyuyanı uyandır.
Öğretmenim izindeyiz yürü git
Koş diyorsan ardın sıra koşalım
Çek toplumu tut elinden sürü git
Hep birlikte çağlar aşır aşalım.
24- Kasım- 1984 Amasya
Seyfeddin Karahocagil
Seyfeddin Karahocagil
Kayıt Tarihi : 21.1.2019 16:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!