ÖĞRETMENİM
Sen ki minicik çocukların gözlerinde nurlu bakışsın.
Küçücük yüreklere sevgiyle işlenen bir nakışsın.
Edirne’den Kars’a uzanan elsin; Anadolu’sun.
Asırlara meydan okuyan bir ilmin yolusun.
Geçmişten feyz alır, geleceğe umutla bakarsın.
Bin bir fedakarlıkla ilim meşalesini yakarsın.
Coşkun bir ırmaksın şu kurak topraklara akarsın.
Gönül bahçemizde açan bir çiçeksin; memleket kokarsın.
Kara gecelerimize güneş olup doğarsın,
O büyük sevginle milyonlarca yüreğe sığarsın.
Kurak çöllere yağmur olur çisil çisil yağarsın.
Zulümlere karşı mazlumun yanında sen varsın,
Âlimsin; bütün dünyayı aydınlatır sözlerin.
Başöğretmensin; ülkeye ışık tutar mavi gözlerin.
Alpaslanlar, Yunuslar, Fatihler senin eserin.
Öğretmenim! Şu fani dünyada bakidir senin yerin.
Sen ki kalbi memleket sevdasıyla atansın.
Yol bilmeyene yol gösteren; elinden tutansın.
Sen; anasın, yarsın, cansın, canansın, vatansın.
Öğretmenim! Senin kıymetini bilmeyenler utansın.
2018, Kayseri Veli AKCA
Kayıt Tarihi : 21.11.2018 22:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veli Akca](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/21/ogretmenim-683.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!