Öğretmenim Şiiri - Mustafa Avcu

ÖĞRETMENİM

Öğretmenim bana
Dikdörtgenin çevresini değil
Dünyanın çehresini öğret
Dünyanın nasıl döndüğünü öğreneyim ama
Dünyada nelerin döndüğünü de öğret.
Öğretmenim bana
Dünyanın yüz ölçümüyle birlikte
Bin bir suratlıların yüzünü de öğret.
Öğret ki güzelleşsin yaşam.
Bana savaşların kan kokan kızıllığını değil
Kirlenen dünyadaki savaşların nedenlerini de öğret.
Öğretmenim bana
Sıfırı öğretirken
Sıfırın hiçlik olmadığını,
Yaşamın sıfırlanamayacığını
Ve sıfırın altındakileri de öğret
Farklılıklara saygıyı
Siyahın renkten ibaret olmadığını
Afrika da açlıktan ölen siyahi çocuğu da öğret
Öğretmenim bana toprağı öğretirken
Tuşba nın Van dan önce geldiğini
Urartuları Frigyalıları da öğret
Bayrağın kutsallığının yanında
Başka kültürleri kabullenmeyi öğret
Öğretmenim bana
Büyüklere saygının yanında
Yaşama sevincini öğret
Öğret ki yarınlar çalınırken avuçlarımızdan
Dayanma gücüyle tutunayım hayata
Bana işsizliğin,
Kardeş kavgalarının nedenlerini
Kan düşmüş karanfillerin kokusunu öğret.
Bana hüznü de öğret gülmeyi de...
Öğretmenim bana
Adam gibi sevmeyi
Çıkarsız selam vermeyi öğret .
Öğret ki barış gelsin dünyama
Ve dört elle korkmadan sarılayım
Yarınlara ve yaşama... Mustafa AVCU