Öğretmenim Şiiri - Resul Üstün

Beni sev öğretmenim.
Çünkü sen,
beni sevdiğin kadar öğretmensin.
Ve ben,
sevildiğim sürece severim.
Bana kavgayı ve kini değil,
bana sevgiyle bakmayı
ve insancıl olmayı öğret öğretmenim.
Uzak durma öyle.
Nolursun tiksinme benden.
ellerinle,
bilincinle,
yüreğinle
beni yeniden yarat öğretmenim.
ellerimi tut,
saçlarımı okşa.
Gözlerini gözlerimden
kaçırma nolursun öğretmenim.
Öyleki,
bakışların yüreğimi ısıtsın.
Sınıfta rehberim,
oyunda arkadaşım,
genel yaşamda onurum ol öğretmenim.
Çağdaşlıkta en önde,
sevgide
gönderdeki bayrak ol öğretmenim.
Çünkü ben;
senin gibi bakmak,
senin gibi gülmek,
senin gibi konuşmak,
senin gibi yürümek,
senin gibi 'adam' olmak,
geleceğe umut olmak istiyorum.
Ne olursun,
karşımda çatık kaşlı,
ekşi suratlı,
hele hele eli sopalı
durma öğretmenim.
Sözde değil elbet,
özde rehberim ol.
Sözünle özün çelişmesin.
Dayanamam,
dayanamam öğretmenim.
Matematiği bilmezsem kızma,
Türkçe'yi biliyorum ya;
güzel resimler yapıyorum ya,
şarkılar söyleyip,
arkadaşlarımla elele
oyunlar oynuyorum ya! ...
Ağustos Böceği ile Karınca'yı,
Kırmızı Başlıklı Kız'ı,
Keloğlan'ı,
Nasrettin Hoca'yı biliyorum ya...
Belki ileride
bilmediklerimi de öğrenirim.
Yeter ki beni sev,
beni destekle,
bana güven öğretmenim.
Sen bana,
sana güvenenler de
geleceğe güvensinler öğretmenim.