Artık okumayı söktüm öğretmenim
Bırak çıkayım beni tuttuğun kafeste
Bırak beni uçayım öğretmenim
Düşersem sen kurtarırsın beni
Özgür bir kuş gibi uçsam
Daldan dal a konsam
Kanadımı da kırsam
Sen sararsın yine yaramı öğretmenim
Öğüdün yine anne öğüdü öğretmenim
Kızışın yine baba kızışıdır öğretmenim
Karanlıklar da yolumu aydınlattın,ışık saçtın
İnsanlara sevgiyi saygıyı öğrettin öğretmenim
Sensin benim bilgi kaynağım
Sensin bizi cehaletin elinden kurtaran
Hayata saglam adımlar attıran
sensin yine öğretmenim
Kalp kırmayı değil
Gönül almayı öğrettin öğretmenim
Hor görmeyi değil
Hayata kucak açmayı öğrettin öğretmenim
Özkan der ki evvelce hamdım
Elin de işlendim de piştim
40 yıl kemter dolaştım
Ben bu edebi aşkı sen den aldım öğretmenim
Kayıt Tarihi : 30.5.2007 14:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özkan Zalimer](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/30/ogretmenim-564.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!