Öğretmenim Şiiri - Koray Atalay

Karanlık dünyama, güneş gibi aktın.
Meşalemde yanan, közüm öğretmenim.
Hilalindi bilgin, yıldızdan taç taktın.
Geleceğe bakan, gözüm öğretmenim.
.
Tutmuştun elimden, germiştin kol kanat.
Senden rüzgar aldı ; bilim, kültür, sanat.
Yeşerttin bilgiyi, cehalete inat.
Yarınlara gülen. yüzüm öğretmenim.
.
Kutlu yolda nice, engel aşıyorum.
Bilim bayrağını, bende taşıyorum.
Şimdi bambaşka bir, dünya yaşıyorum
Ben de şekil bulan, özüm öğretmenim.
.
Uzanır elleri ;Aydın, Konya 'Van'a.
Ne söylenir kalbi, sevgiyle atana.
Adamış kendini, mukaddes vatana.
Baştan başa yurda, çözüm öğretmenim
.
İzleri bakidir hâlâ, bu yaşımda.
Öğretmenim vardı, sevinçte yasımda.
Düşer aklıma her, yirmi dört Kasım'da
Sığmıyor cümleme, sözüm öğretmenim .