Unutmam ilk göz ağrım çocukluk aşkı bende
Ufkuma ışık veren Tan’ım ‘sın öğretmenim
Sevinçle doldu bağrım ilk okula gidende
Bilimi kucaklayan yanımsın öğretmenim
Kalem silgi kokusu ilkbaharın bir eşi
Günaydın seslenerek o sınıfa girişi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Meslağine aşık bir öğretmen emeklisi olarak inanın çok duygulandım.Öğrencilerim ,okul geldi bir an gözümün önüne ve içim cız etti.Onlarsız ne kadar yalnız olduğunu anlıyor insan emekli olunca.Yarınlarımızın emanetçisi çocuklara/gençlere çok güveniyorum.Her biri harika,ayrı bir dünya.....Şiirnizle ideal öğretmenliği ve öğrenciliğin nasıl olamsı gerektiğini çok güzel anltmışsınız.....Tebrikler...........
Tebrik ederim muhterem, kaleminiz ve gönlünüz var olsun.
Ne kadar ince ince nakisli süslü dizeler
Okudukca insanin taa yüregine isler
Eskilere götürür, canlanir hayaller
Usta kalemi saire tam puaniyla tebrik eder
Aslında çok şey geliyor içimden de,mesleğim gereği iltimas yaptığım düşünülmesin diye,ben sonsuz teşekkür etmekle yetiniyorum.Saygılar sunuyorum sayın şair...
Bu şiir ile ilgili 24 tane yorum bulunmakta