yedi bölğe dört mevsim
öğretirdin öğretmenim
matematik edebiyat resim
öğretirdin sen öğretmenim
sevgiyle sularsın kardelenleri
işığa çıkarırsın seninle gelenleri
çoğrafya yedi bölğe birde feni
öğretirsin sen öğretmenim
kandil gibi her gün sen erirsin
bilğini bizlere tek tek verirsin
kış gününde kar gibi erirsin
arkamızda dağsın öğretmenim
yüreğin sevği dolu vede sıçak
annem gibi açarsın bize kuçak
dolaşırsın köy köy kasaba buçak
hayatı öğretirsin sen öğretmenim
senin mubarek ellerinden öpüyorum
hayat probleminde seni anıyorum
hadim olmadan bir şeyler yazıyorum
umarım beğenirsin öğretmenim
Kayıt Tarihi : 28.9.2012 20:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!