Öğretmenim Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Anne baba demesini annem babam öğretti
İyi kötü konuşmayı öğrendik yaş oldu altı yedi
Anne babam okul diye bir yere getirdi
Sevmezdik biz evimizden başka mekanı
İşte bu öğretmen, bu da sınıftı
Bizi orada yalnız bıraktı
Anne baba dışında kimseyi kendimize yakın görmezdik
Canım öğretmenim senin sevgini kimsede bulamadık
A dan tut Z ye her şeyi senden öğrendik
Düşünüyorum da yok muydu senin hiç derdin
Bütün derdini bir kenara yığdın
Tüm sevgini bizlere, bizlere verdin
Sevgin yetmedi bilgini görgünü verdin
Saygıyı, sevgiyi, iyiyi, kötüyü senden öğrendik
Senden öğrendik dostluğu arkadaşlığı paylaşmayı
Senden öğrendik okumayı yazmayı
Senden öğrendik eğri yolda doğru yürümeyi
Sevdirdin bizi Ata’yı, sevdirdin bizi dünyayı, sevdirdin yaşamayı
Çok isterdim bende senin gibi öğretmen olmayı
Öğrendiklerimi öğretmeyi
Çok ama çok kutsaldır mesleğin
Canım öğretmenim senin günün olmamalı yılda bir gün
Çünkü senin adın anılır her evde her gün, her gün