Öğretmenim Şiiri - Sezgin Bektaş Sezzz

İlk önlüğümü giydiğim gün tanidim onu
Orta boylu Takim elbiseli kravatlı, traşlı nur yüzlüydü
Gayretli,iyi niyetli,sabırlı,sevecendi
Annem oldu, babam oldu,abim, ablam,arkadasim oldu
Sonralari sık sık soru sorar oldu
Ara sıra kızar arasıra güler oldu ama
İlk gördüğüm günki gibiydi değişmedi hiç
Gayretli,iyi niyetli,sabırlı,sevecendi,herkes için böyleydi
Babamdı ama Öğretmenimdi
İlk okulum bitmeden taşındık Sivas’tan
Tayini çikmişti diğer bir öğretmenin
Yani babamın
Yeni birini tanidim yeni okulumda
Güzel yüzlü uzun saçli mis kokulu
Çok ama çok tatlı dilli
Ağlamiştim okulun ilk günü
Yanima geldi kucakladi okşadı saçilarimi
Ağlama yavrum dedi.
Öpücük konduruverdi gözyaşimla dolu yanağıma
Annem gibiydi sicacikti ve mis kokuluydu
Öğretmenim Canim benim
Bizim için çırpınırdı
Sabır taşı olmuştu yılmadan anlatırdı
Sıkılmadan bıkmadan usanmadan
Ama
Kesinlikle kızmadan,bağırmadan, kalbimizi kırmadan
Anlatirdi
Bizde öğrenirdik seve seve aç gözlerle.
Öğrendikte
Şimdi çıkıp sorsa birisi ne öğrendiniz diye
Sabretmeyi derim
Değer vermeyi,sevmeyi,temiz giyinmeyi,okumayı, yazmayı
Ve en önemlisi
Bayram harçlığına benzetilen maaşlariyla da
Yaşanabileceğini, öğrendim
Öğretmenimden
Yirmi yıllık öğretmen babamdan
Teşekkür ederim Öğretmenim
Teşekkür ederim babaciğim
Her şey için.