Öğretmenim…
Gökyüzünden bir yıldız gibi indin dünyaya
Gecenin karanlığını, söndüren aydınlığınla
Uykusuz geçen gecelerde bir mum gibi sıcaklığında,
Eşsiz ruhunla can verdin, yarınlara tutup elimden
Bir çiçeği sular gibi suladın doyurdun gübreye
Öten kuşun şakıması oldun öğrettin…
Hem uçmayı, hemde yürümeyi, hep yanımdaydın.
Adımlarımda güvenin vardı, güç aldım…
Kalem nasıl tutulur, kâğıt nasıl bir şey…
Buluşmasını ve dostluğunu sen öğrettin, anlamını da…
Cin Ali’yi sen sevdirdin, okudukça okumak istedim.
İdolüm oldun, sen olmak istedim, ÖĞRETMENİM.
Sözlerinde serpildim, öğrendim hayatı,
Hep güzeli verdin, eridin içinden,
Bir kurtuluş savaşı gibi, cehaletle savaştın,
Güçlü bir kaleydin bilgi aşılayan, ÖĞRETMENİM.
Öğretmenler günün kutlu olsun bugün ve 365 gün
Her gün anıyorum, yüreğimde sıcaklığın
Hayatımda hep izlerin var, hep yanımdasın
Sınıfa ilk günkü girdiğim gülen yüzün gözlerimde, ÖĞRETMENİM.
Oktay ÇEKAL
24.11.2011-14.12
Kayıt Tarihi : 1.12.2011 23:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Çekal](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/01/ogretmenim-483.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!