Öğretmenim Şiiri - Sevda Toşur

Ben henüz çocuğum, Duygularım temiz ve güvenli, Tut ellerimden Yürüt beni, Öğret bana; iyiyi güzeli, İşle beni, Bir çiftçinin toprağı işlediği gibi. Hata yapınca, kızma bana; Onun yanlış olduğunu Sen söylemezsen, Bilemem ki … Öğret bana; eğriyi doğruyu. Ben henüz çocuğum, On sekiz yaşına girmedim, Duygularım var benim, Pembe düşlerim, Hayallerim var Uzak yakın …….. Duygularım bir çocuk kadar saf, Barınmaz içinde hiç bir kötülük. Bana bilmediklerimi anlat öğretmenim, Bana; denizi anlat, Masmavi denizi, Biliyor musun denizi hiç görmedim ben, Rengi,kokusu nasıl? Hiç bilmem, Kupkuru satırlalara yazdım adını sadece, Resmini çizip, boyadım maviye Sahi,deniz gerçekten mavi mi? Öğretmenim. Öğret bana tüm bildiklerini, Saklı kalmasın dünyanda hiçbir şey, Aydınlat içimdeki; neden,niçin,nasılları, Tut ellerimden,yürüt beni. Ben çocuğum,küçücüğüm, Gülümse bana, ısıt içimi Hasret kokar kollarım, Ben sevgine,ilgine muhtacım, Şevkatinle sar beni. Ben,uçmayı senden öğrendim öğretmenim, Uçsuz bucaksız hayat maviliklerinde uçmayı, Bir kasırgayla karşılaşırsam, İçim güvenli, Tutunacağım bir dal var biliyorum, Biliyorum,sen varsın. Ben uçmayı yeni öğrendim öğretmenim, Kanat çırpmayı da… Kanatlarım henüz o kadar uzağa gidemez, Kalırım bir dağ başında … Kanatlarıma peri tozu serpip, Seninle uçmayı deneyeceğim, Gideceğim uzak diyarlara Diyar diyar gezeceğim, Bulacağım mutluluk ülkesini, Kendimle dans edeceğim, Kim bilir belki de bu diyarlara Öğretmen olarak döneceğim. (Kayırlı 13/10/2011)