Öğretmenim Şiiri - Nurullah Muslu

Öğretmenim, sana, kul, köle olayım,
Dostluklar kaybolmuş, nerde bulayım,
Öğret bana yerini, gidip, hemen alayım,
Dost olayım, güzel dosta, gönül şenlensin,
Dostluğumuz, çay misali tavşan kanı demlensin.

Öğretmenim, hayatınız, öğretmekle geçermiş,
Gel de, öğret bana, hayata sımsıkı tutunmayı,
Öğrencisini öğretmen, gül dalından seçermiş,
Güle konan bülbülüne, öğret dalda durmayı,
Gül bağının gül çiçeği, gonca, gonca açarmış.

Öğret ki, insanlık, sevgiye hasret kalmasın,
Dibi görünmeyen dehlizlere hemen dalmasın,
Riyakarlıklara, kanmasın ya da hiç aldanmasın,
Sevgi dolu gönüllerde, kelebek kanat çırpıyor,
Eyyy sevgili öğretmenim sevda sana göz kırpıyor…