Öğretmenim Şiiri - Muhittin Laçin

ÖĞRETMENİM

Bu gün 24 Kasım 2013 Öğretmenler Günü
bütün saygı değer öğretmenlerimizin bu güzel gününü saygıyla sevgiyle kutluyorum.

Acaba diyorum bir insanın öğretmeninin olması nasıl bir şey
Ya da bir öğretmenin öğrencisi olmak nasıl bir şey
Bu soruyu neden niçin soruyorum biliyormusunuz?
Çünkü benim hiç öğretmenim olmadı
Ben o duyguyu hiç tatmadım Nedeni ise şu

Ben hiç okul yüzü görmedim, yani okula hiç gitmedim ve okumadım
Sadece yirmi yaşımda iken sınavla bir ilkokul diploması aldım
Diplomamın Üstünde şöyle yazıyor
TAŞ mescit -Veyis Efendi İlkokulu— Erzurum
Bir de imzasıyla bir isim var üzerinde SANİYE ÖZPOLAT
İşte sınava girdiğim o yarım gün bana öğretmenlik yapan o eli öpülecek insan
siyah bluzuyla lacivert eteğiyle kıvırcık saçlarıyla aramızda dolaşan
o saygıdeğer hanımefendiyi hatırlıyorum
Eğer hayatta ise ben kendimi onun öğrencisi kabul ederek
ellerinden öpüyorum selamlarımı ve saygılarımı gönderiyorum

ÖĞRETMENİM- 24- Kasım -2013

O şefkatli ellerine dokunmak
Sevgiyle yüzüne bakmak nasıl şey
Sıcak yüreklerde hep hatırlanmak
Güneş gibi doğup batmak nasıl şey

Kim olmak istemez engin zümreden
Öğrenseydim pay isterdim zerreden
Yürürdüm ibrenin durduğu yerden
Maddeyi manaya çatmak nasıl şey

Sabır ile dirhem dirhem birikmek
Maddeyi eritip manaya dökmek
Kalemle nefreti kini çürütmek
Mumla cehaleti yakmak nasıl şey

İmza koyup yerkürenin çarkına
Yazarak her şeyi gönül arkına
Basamak basamak ilmin tahtına
Emin adımlarla çıkmak nasıl şey

İlim deniz ilim derya okyanus ırmak
Rahmanın ismiyle yazılan evrak
Ab-ı Hayat gibi tertemiz berrak
Bilerek sonsuza akmak nasıl şey

İlim güneş ilim ay ilim aydınlık
İlimsiz yol zor dolaşık karanlık
Onunla tanıdı bildi insanlık
O ilahi aşkı tatmak nasıl şey

Göz nuru dökerek yorulmayıp ta
Zorunan kolayda yoğrulmayıp ta
Renklerle haşrolup karılmayıp ta
Bütün engelleri yıkmak nasıl şey

Şair muhittin laçin