Öğretmenim Şiiri - Ramazan Çetin

Annemizin koynundan çıktık geldik yanına,
Çekingen hâlimizi,bilensin Öğretmenim...

Şefkâtin, gülümsemen, çeker getirir bizi,
Biz, ayrı çiçekleriz, derensin Öğretmenim...

Okumayı,yazmayı temel taşları gibi,
Beynimize işleyip,örensin Öğretmenim...

Biz,toz toprak içinde kaybolsak gitsek bile,
İçimizde cevherler görensin Öğretmenim...

İse pasa karışsak, dinlemesek sözünü,
Çekinmeden sarılıp,sevensin Öğretmenim...

Yaramazlık,taşkınlık bazen arttıkça artar,
Yılmadan güzellikler,verensin Öğretmenim...

Çocuk dünyamız bizi,binbir yere götürür,
Peşimize düşerek, gelensin Öğretmenim...

Bazen kavga sonucu,bazen düşer ağlarız,
Gözümüzün yaşını silensin Öğretmenim...

Olumsuz yanlarımız,bizlerden uzaklaşsın,
Sabır eleğin ile,elensin Öğretmenim...

Burnumuzun dibinden haberimiz yok bizim,
Sen,yıllar ötesini görensin Öğretmenim...

Tarihi,Vatanımı,Bayrağımı sevdirdin,
Önümüze ufuklar serensin Öğretmenim...

'Üstünlük,boyla,soyla,servetle olmaz' deyip,
Bilgi tohumlarını ekensin Öğretmenim...

'Fidanlarım' diyerek,bizim için titrersin,
Özenle güzelliğe çekensin Öğretmenim...

'Bu fidanlar büyüsün,meyve versin ilerde',
Gayretiyle terini dökensin Öğretrmenim...

'Bol bol okuyun yavrum,süsünüz bilgi olsun',
Derken gönle fideler,dikensin Öğretmenim...

Sana lâyık olmanın, arzusuyla doluyuz,
Kâlbimiz kapalıyken,girensin Öğretmenim! ..