Ana babakadar ulusun
Sende allahın kulusun
Devrim deyil devrimlerin yolusun
Sen ne büyüksün öğretmenim
Güneş gibisin üstümüzde
Isıtırsın bizi ılık ılık
Yaşadığın hep hasret ayrılık
Sen ne sabırlısın öğretmenim
Omuzlarında hayatın yükü
Yaşamaya çalışıyorsun çaresiz
Bu gün dündende kötü
Nasıl dayanıyorsun öğretmenim
Hürmet size minnet size
Saygı size sevgi size
Gün gelende cennet size
Sen ne iyisin öğretmenim
Ellerinde ağladım ve güldüm
Çocukluğumu arayıp gençliğimi buldum
Adam olmak isteği ile doldum
Sayende insan oldum öğretmenim
Adına şiirler yazsam
Yine şairin olamam
Hep aydınlıkta ararım
Çünkü karanlıkta bulamam
Kayıt Tarihi : 11.4.2010 16:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz İpek](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/11/ogretmenim-388.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!