Öğretmenim Şiiri - Abbas Paksoy

Bu vatan’ın, ak gül’üsünüz.
Aydınlığın, tek yol’usunuz.
İlim, irfanla, dolusunuz.
Hayat sizde, öğretmenim.

İkra, bismirabbi kellezi.
Öğretmenler, Ata’nın tez’i.
Öpülsün, ayakların iz’i.
Çözüm, sizde öğretmenim.

Şu dünya’nın, her bir yanı,
Öğretmenlerle, atar kan’ı.
Eğitirsiniz, onca can’ı.
Emek sizde, öğretmenim.

Okul’larda geçer, gün’ünüz.
Öğrencidir, her bir yönünüz.
Tebeşir toz’ları, fön’ünüz.
Kalem sizde, öğretmenim.

Gönüllere, mum yakarsınız.
Cehaletliği, yıkarsınız.
Sevgi gül’ü, kokarsınız.
Barış sizde, öğretmenim.

Sizleri ıslatmaz, yağmurlar.
Etkilemez, boran’lar, kar’lar.
Tozpembe, yol olur, çamur’lar.
Sır’lar sizde, öğretmenim.

İş’inizde, olursa hile,
Terör, bize, doldurur çile.
Emeğinizde, gider yel’e.
Dil’ler sizde, öğretmenim.

Boş cebinize, para dolsa,
Taksitlerden de, harçlık kalsa.
Yüz’ünüz gülse, huzur bulsa.
Keder sizde, öğretmenim.

Öğrenciniz, verir maaş’ı.
Yağlamazlar, sizin kuru aş’ı.
Önünüze, eğdirirler baş’ı.
Kader sizde, öğretmenim.

Ata’lar sizin, nesil sizin.
Kusurlar sizin, kesir sizin,
Paksoy’um sizin, eser sizin.
Hüner sizde, öğretmenim.