Asilden de ötedir damarında akan kan,
Ölümsüz eserini doğmayacaktır yıkan.
Elmas gibi işlenip senin elinden çıkan,
İlim irfân ordusu yatar mı öğretmenim.
Hani ilk zil çalışta sınıflara dolmuştuk,
Mini mini çocuktuk sana evlât olmuştuk.
Bilgi hazinesine hayran olup kalmıştık,
Senede bir gün sana yeter mi öğretmenim.
Bir mum gibi erirken etrafı aydınlatan,
Herşey senin eserin deyip dururken Atan.
Doğruluktan ayrılmaz nurlu yolunda yatan,
Haramı helâline katar mı öğretmenim.
Kayıt Tarihi : 23.11.2012 21:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Bekteş](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/23/ogretmenim-355.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)