Ben bir öğretmenim
Ben bir çınarım Ereğli Parkında
Ne insanlar konakladı gölgemde
Nice kuşlar indi kalktı gövdemden
Milyonlarca börtü-böcek uğurladım dünyamdan
Yaprak yaprak yastık yaptım toprağı
İşte ben bir koca çınarım
Ben bir öğretmenim Ereğli Parkında
Yıldızlar parlattım geceleri
Güneşler doğurdum gündüzleri
Gördükçe büyükleri
Kâh üzülür
Kâh gülerim
Yarı aç
Yarı tok geçse de
Güzel günlerim
Çoraplarım yırtık benim
Bir kariyer istemem de
Onurumu verin benim
Öğretmenim, öğretmenim
Hani baş tacınız öğretmendim...
Kayıt Tarihi : 13.10.2009 22:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilgüvi Küçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/13/ogretmenim-335.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!