Öğretmenim Şiiri - Mustafa Ecevit

Küçücüktüm daha minik çocuktum.
Seninle büyüdüm ben öğretmenim.
Geceleri rüyalarıma girdin.
Seninle uyudum ben öğretmenim.

Bizimle ağladın bizimle güldün.
Bizimle sevindin, bizle üzüldün.
Bazen anne bazen de baba oldun.
Aile oldun bize sen öğretmenim.

Elimizden tutup oyun oynadın.
Hem öğrettin hem şarkılar söyledin.
Hak edince birazcık da payladın.
Bizle çok uğraştın sen öğretmenim.

Kapıdan girince gülümsemeni.
Günaydınlar, nasılsınız demeni.
Hele tutup saçımı okşamanı.
Nasıl unuturum ben öğretmenim.

Yaşam boyu unutamayacağım.
Kalbimde yaşatıp hep anacağım.
Ben de bir gün öğretmen olacağım.
Olacağım ben de, sen öğretmenim.