Sevgi ile şefkatli ellerinde
Kitap gibi sözler var dillerinde
Göçün kervan oldu köy yollarında
Bazen de sürüldün sen öğretmenim
Öğrenciler okulun gül bahçesi
Oku diyor alfabenin hecesi
Öğretmektir gündüz ile gecesi
Bilgiyi öğrettin sen öğretmenim
İnsanları ve doğayı sevdiren
Oku diye disipline getiren
Bir ömrü de öğretmekle bitiren
Bir ömrü de verdin sen öğretmenim
Öğretmen hayatın en ilk temeli
Çocuklar sizlerden öğrenir dili
Ayırımsız öğretmektir emeli
Emeline erdin sen öğretmenim
Barışı, sevgiyi bize öğreten
Doğru yolu gösterip de götüren
Baba ana olup sevgisini veren
Gönlümüze girdin sen öğretmenim
Kimi altısında başlar okula
Hep güle oynaya gider bu yola
Bayramlarda girer idik kol kola
Bizi incitmedin sen öğretmenim
Köy, kasaba derken seksen bir ilde
Adınız söylenir sevgiyle dilde
Bazen bir yaylada bazen bir çölde
Yerini seçmedin sen öğretmenim
Bende bir çocuktum işte o zaman
Bizde geçtik okul sıralarından
Yusuf Ter’im minnet duyuyor ondan
Başlara taç idin sen öğretmenim
Yusuf Ter 06.06.2009
Saat 06:06 İsviçre
Kayıt Tarihi : 8.6.2009 16:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Derilmemiş çiçekler ülkesinde yolcuyum
Azığım sevgi, sabır, merhamet
Gurbeti benim bu yolun
Gurbetçilerim istemez benden atalet
Yürüyorum menziline kilitli beynim
Yolun sonunda ışıklar görüyorum
Ben öğretmenim,
Ürkek ceylanlar koşar arkamdan
Ben durunca durur dünyaları
Ben gülünce güler simaları
Titrek parmakları, ritim tutar ceylanların
Beton yığınları erir duvarların
Masum bakışları gül açar gülşenimde
Ben öğretmenim,
Sevgi ekmeğime katık, sabır baş tacım
Merhamet, usanmadan suladığım sonsuzluk ağacım
Bu yol uzun bu yolda yoktur riya
Şefkat kıyama durmuş umutlar Himalaya
Ben öğretmenim,
Renk çümbüşüdür tuvalim
Göz göz, desen desen, ilmek ilmek
Tezgahı sevgidir bu kilimin
Sanatını gizlemez eserlerim
Ben öğretmenim,
Gemiler yanaşır teker teker bu limana
Sual etmem seferinden
Altını, elması, incisi bütün cevheri
Saf saf, bölük bölük ayrılır mihengimden
Ben öğretmenim,
Eğilir dağlar, esirim olur çılgın sular
İnada sürgün, kaf dağında şenlik var
Güneş bu, sırtı dönük olana da doğar
Ben öğretmenim,
Yorulmaz bedenim, bükülmez bileklerim
Ne kadar kırık olsa da sazım
Bu türküyü hep mırıldanacak dudaklarım
'Baharda yeşerir tüm sevgilerim
Aşka gelir terennüm eder dilim
Boy atar, filiz verir güllerim
Bülbülün nağmesi benim içindir bilirim'
2003
TÜM YORUMLAR (1)