Sevgide en yüce odur.
Tartılar ağır basar hep ondan yana.
Ebediyen ödeşilmez hakkı.
Ana-baba gibidir.
Hakkını verir,emeğinin.
Karşılığını alır er ya da geç.
Kimseler dil uzatamaz,
Korkutamaz kem gözler,kem sözler.
Öğretir çocuklarına, onurla,şanla yaşamayı.
Dürüstlüğü,saygısını yitirmiş,vicdanı körelmişe,
Dünyada kim öğretir adab ı muaşereti?
Onun imbiğinde yoğrulmayan bulunur mu?
O, bilgi hazinesi,
Korkulu rüya değil,emniyet kaynağı,dert ortağıdır herkese.
Gören göz,tutan el olur.
Öğretmen, değiştirir kafayı,gönlü.
Sen, kıymetin anlar,
Hak verirsin ona.
Öğretmen unutulmaz.
İlköğretmen, hiç unutulmaz.
Kayıt Tarihi : 23.12.2008 20:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!