Öğretmenim,öğretmenim;
Karanlığı aydınlatıp,
Cehaleti yenen benim.
Benim ilmin ilk kapısı,
Benim alfabenin A’sı
Benim kötünün korkusu.
Öğretmenim,öğretmenim.
Doktorun neşteri benim.
Mimarın cetveli benim.
İnsana fedadır canım.
Öğretmenim,öğretmenim.
Fatihin,Yavuz’un hocası.
Attım gönüllerden pası.
Ben fethettim,ay,ı marsı,
Öğretmenim,öğretmenim.
İlimle doldurdum içimi,
Bir yere bıraktım geçimi.
Bakın ağarttım saçımı.
Öğretmenim,öğretmenim.
İnsanı yoğuran ben oldum.
Bu işten büyük haz duydum.
Yaşattım, ama ben öldüm.
Öğretmenim, öğretmenim.
Kayıt Tarihi : 10.6.2008 18:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilge Atam](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/10/ogretmenim-263.jpg)
DELİKANLI OLMAYI, YALAN SÖYLEMEMEYİ DE.
ANAYA, BABAYA, BÜYÜKLERE SAYGIYI.
KÜÇÜKLERE MERHAMETİ VE SEVGİYİ
YETİMLERİN BONUNU BURMAYIN DEDİM.
KOMŞU VE KUL HAKLARINA, UYMAYI,
İMDAT DİYENİN SESİNİ DUYMAYI ÖĞRETTİM.
VATAN, MİLLET BAYRAK VE ATATÜRK'Ü,
IRK AYRIMININ İSLAMA DA, İNSANLIĞA DA AYKIRILIĞINI.
AMA VATAN HAİNİNİN BAŞININ DA BİR GÜN MUTLAK VURULACAĞINI.
ONLARA ŞİİRİ SEVMEYİ DE ÖĞRETTİM.
ÇIRAKLARIM OLDU MİNİK KALEMLERDEN.
DAHA NELER ÖĞRETMEDİM Kİ.
OFF,OFFF BENİM BİLE ÖĞRENCİ OLASIM GELDİ ÖĞRETTİKLERİMLE.
ÖĞRETMENLİK KUTSALDIR ANA BABA GİBİ.
ELLERİ ÖPÜLESİDİR ONLAR.
BU DUYGULAR İÇİNDE OKUDUM ŞİRİNİZİ.
SELAM VE SEGİLERİMLE
T
E
Ş
E
K
K
Ü
R
L
E
R
PAYLAŞIMINIZ İÇİN
SELAM VE SAYGILARIMLA
10 PUAN,TAM PUAN.
NECATİ OCAKCI
ANTALYA
güzel şiirinize tebrikler şair dost...
Bakın ağarttım saçımı.
Size yazmak çok güzel...
Saygılarımla..
Mustafa Yılmaz
TÜM YORUMLAR (7)