Öğretmenim Şiiri - Nisari Özdoğan

A na desem, baba desem, yalan olmaz isabettir.
B aşöğretmen atamız da, senin ceddin öğretmenim.
C anım, kanım, aklım, ruhum, hepsi sana emanettir.
Ç ünkü bize 'yavrum' diye hitabettin öğretmenim.

D eva bulup himmetinle, benliğimizle doğrulduk.
E llerinde şekil bulup, hasletlerinle yoğrulduk.
F ikrin ile fikirlenip, şahsiyetle şekil bulduk.
G özü yaşlı bizi koyup, niye gittin öğretmenim?

Ğ ğğğ, ğğğğ, ğğğğ, ğğğğ,

H uzur veren bir gülüşün, bize en büyük hediye.
I şık oldun yolumuzda barış, kardeşlik, sevgiye.
İ yi kafa sıhhatli bir vücutta bulunur diye,
J imnastiği sağlık için sen öğrettin öğretmenim.

K endine şiar edindin, öğretip ilim yaymayı.
L utfettin her birimizi evlat yerine koymayı.
M ürüvvetimizi görüp, bizimle gurur duymayı;
N e kadar çok arzuladın, muradettin öğretmenim.

O nurlu yaşamın ile, örnek olmayı önerdin.
Ö vün, çalış, güven diye, bize milli düstur verdin.
'P azardan alınmayan şey; haysiyetle şeref' derdin.
R ehber oldun hepimize, bize yettin öğretmenim.

S enin; kalbimizde yerin, onu hiçbir şey silmedi.
Ş efkatin meziyyetindir, hep çoğaldı eksilmedi.
T abiat kanunu böyle; öğretmen ölmez, ölmedi.
U nutulmaz bir abide, dirayettin öğretmenim.

Ü lfetin var gönlümüzde, öğrettin herbir nesneyi.
V arlık alemini aştın, hatta ondan da öteyi
Y anlışını buldum şimdi; 'insanoğluna her şeyi,
Z aman unutturur' derdin. Hata ettin öğretmenim.