Güneş gibi açman gerek,
Bilgi neşe saçman gerek.
Özellikle çocukları,
Çok ama çok sevmen gerek.
Peygamberlik mesleğidir,
Kıymetini bilmen gerek.
Her tavrınla her yönünle,
İyi örnek olman gerek,
Çocukların birer cevher;
Bunu iyi görmen gerek.
Elmas, altın, gümüşleri,
Sarraf gibi örmen gerek.
Vatan ve yurt sevgisini,
Küçüklükten vermen gerek.
Yunus ile Mevlana’yı,
Öğreterek sevmen gerek.
Öğretimden çok eğitim,
Vermen gerek, vermen gerek.
Onlar bizim yarınımız,
Öncelikle bilmen gerek.
Kayıt Tarihi : 10.1.2014 23:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şerife Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/10/ogretmenim-233.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!