Öğretmenim Şiiri - Osman Kaya Malatya

Hayata başlarken gül yüzün gördüm,
Gönül bahçesinde ser öğretmenim,
Gönlümde sevginle bağları ördüm,
Sanki bana oku der öğretmenim.

Tatilde sizinle doksan gün geçti,
Tatlıydı sözlerin yüzün güleçti,
Kader bana çalış demeyi seçti,
Korkarım görürler hor öğretmenim.

Düşünür dururum dertlerim çoktur,
Yüzüm gülse bile kalbim buruktur,
Defter kalem için paramız yoktur,
Açamam kimseye sır öğretmenim.

Yaz bahar ayında çırpındım durdum,
Ağır işler ile kendimi yordum,
Her anımda okul hayali kurdum,
Okuyamam bütçe dar öğretmenim.

Benim köyüm bir tepenin arkası,
Erken gölge alır kuzey yakası,
Çok ciddi fakirim yoktur şakası,
Yoksulluğun derdi zor öğretmenim.

Gelirimiz zayıf çiftçidir babam
Çalışıp yardımcı olmaktır çabam,
Pabuçlarım eski yırtıktır abam,
Çektiğim ah ile zar öğretmenim.

Çocuk yaşta oldum ruhumdan hasta,
İş bulur çalışır olurum usta,
Kurtulurum bir gün bu kara yasta,
Olurum işime yar öğretmenim.

Bahar seli gibi coştum çağladım,
Ezgi yazdım yüreğimi dağladım,
Sanmayın ki güldüm gizli ağladım,
Yüreğimde yanan kor öğretmenim.

Hüzün ile anılara dönerim,
Helal olan zor işleri denerim,
Kaya der ki yoksulluğu yenerim,
Kendime güvenim var öğretmenim.