Öğretmenim Şiiri - Ethem Turan

Ne olduğunu bilmeden
Elimden tutup getirdiler yanına
İlk defa saçımı okşadın o anda
Adımı sordun gülümsedin bana
Tanımıyordum,korkuyordum da
Bir şeyler yazdın önündeki kağıtlara
İlk defa gördüm seni
İlk defa gülümsedin bana
Bir gün yeni kıyafetler giydirdiler
Elime bir çanta
Birde matara
Aynı yere bir daha geldim
Kalabalık ve benim gibi giyinmişti herkes
İlk defa günaydın dedin
Sessizce günaydın dedim sana
Sımsıkı sarıldım annemin koluna
Bir odaya götürdü annem
İşte sınıfın burası
Gitme dedim anneme
Sen geldin sınıfımıza
Neden geldiğimi ilk defa sen anlattın bana
Neden burada olmam gerektiğini anladım o anda
Zaman la öğrenmeye başladım
Toplu yaşamalı bu dünyada
Öğrendikçe biraz daha çabalamalı
Yeniliklerle insan donanmalı
Karanlık dünyamda her bir bilgi
Bir ışık olup aydınlatmalı
Öğrendikçe daha çok sevmeye başladım
Bazen annemden, babamdan daha çok sevdim seni
Hasta olsam da gelmek istiyordum
Öğrenmek istiyordum vereceğin bilgileri
Yıllar beni büyüttü
Sen yavaş yavaş yaşlandın
Şimdi,
Senin gösterdiğin yolda hala yürüyorum
Bir işim çocuklarım var
Ben sana hala minnet duyuyorum
Öğretmenim.
24.07.2007 15.39