Öğretmenim Şiiri - Mehmet Remzi Güven

Öğretmenim

Çiçek oldum kırda bayırda,
Köyde,kentte,kasabada
Bazen sevildim,koklandım.
Yeşerdim serpildim dal verdim.

Memleketimin uçsuz bucaksız,
ücra köşelerinde koktum.
Nefes oldum milletime,
Kulak göz oldum.

Bende çözüldü dilleri,
Kalem tutan elleri.
Tomurcuk yanakları.
Aydınlandı dünyaları.

Ben kurudum kırıldı kolum.
Bir kenara atıldım.
Onlar sevildi serpildi,
Ben unutuldum öğretmenim.

Mehmet Remzi Güven
Kayıt Tarihi : 12.4.2007 16:18:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mehmet Remzi Güven