24.11.2002 İstanbul
Karanlığı aydınlığa,
Çevirensin öğretmenim.
Hüzünleri mutluluğa,
Döndürensin öğretmenim.
Işıltı var gözlerinde,
Derin mana sözlerinde,
Sevgi dolu hep kalbinde,
Yürüyorsun öğretmenim.
Çalışırsın hiç bıkmadan,
Anlatırsın hiç sıkmadan,
Darılmadan hiç kızmadan,
Kalplerdesin öğretmenim.
Bizler bir gül sen bahçıvan,
Durmuyorsun hiç bir zaman,
Nakış nakış elvan elvan
Dokuyorsun öğretmenim.
Kayıt Tarihi : 23.1.2007 13:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ercan Kurban](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/23/ogretmenim-159.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!