Öğretmenim... Şiiri - Haydar Demoğlu

Daracık...
Kap karanlık zihnime,
Bir umut ışığıydı süzülen,
Gözlerime, beynime...
Tağğ! Yaşımın yedisinden, şimdiye;
Bana, ufukları gösteriyordu,
Bak, yarınlarına bak, diyerek...
Öğretmenim.

Ben; öğretmenimi tanımadan önce,
Karanlıktı, gecem ile gündüzüm.
Karanlıktı; beynim ve yarınlarım,
Umut oldu,
Işık oldu,
Yarın oldu bana;
Öğretmenim.

Merak ettim, insanın aydınını:
Aradım,
Araştırdım,
Sordum,
Soruşturdum;
Bu suale cevap, öğretmenmiş, gördüm.

Demoğlu'na göre; öğretmen nedir, biliyor musun?
Beni; yedimden on yedime,
Bana tanıtan,
Hocaydı,
Öğretmendi,
Eğitmendi...
Bana beni öğretendi, öğretmen.
(H.Demoğlu/Erzurum-öğretmenlere armağandır.)