Ögretmenim Şiiri - Zeki Kengel

Yalniz muhtacken sana
Gelmistim ögretmenim
Inanarak sevdana
Sevmistim ögretmenim

Gülerek gözlerini
Hep dogru sözlerini
Kulagimda izlerini
Tasirim ögretmenim

Sözlerin dogru imis
Hepsi bizler icinmis
Kimse bizi sevmemis
Sen gibi ögretmenim

Bize ögütler verdin
Vatan bölünmez derdin
Canin gibi severdin
Yurdunu ögretmenim

Simdi görsem yüzünü
Dinler idim sözünü
Senin dogru özünü
Yasarim ögretmenim

Arayanlar bulurmus
Sükürlü mutlu olmus
Okuyan adam olurmus
Bilmedim ögretmenim

Okumus cahiller var
Icer dagitir efkar
MEVLASINA isyankar
Cogaldi ögretmenim

Diplomayi alinca
Zevk sefaya dalinca
Yokluk kapiyi calinca
Yikildik ögretmenim

Genclige hitabemiz
Gür cikardi sesimiz
Cok pismaniz hepimiz
Okumadik ögretmenim

Okuyamadim diye
Sitem ederim niye
Siz kizmayin zeki,ye
Affedin ögretmenim

CANIM VATANIMIN ÖNDER INSANLARI HER ZAMAN SEVGI VE SAYGILARIMLA , zeki kengel