Öğretmenim Şiiri - Yusuf Turabi

Senöğrettin bana ilimi feni
Bilmiyorum nasıl methetsem seni
Bilgiye muhtacım sen doyur beni

Öğretmenim fikir kazanısın sen
Cehaletin büyük düşmanısın sen

Yoklukla savasıp yapıyorsun cenk
Öyle bir görevki ibadete denk
Hep sende mevcuttur binbir türlü renk

Ebem kuşağının elvanısın sen
Bütün sevgilerin harmanısın sen

Kırk sene kölenim öğretsen bir söz
Öğretki zihinler bağlamasın toz
Sen gece denizde yanan yakamoz

Gören gözlerimin fettanısın sen
Bütün gönüllerin sultanısın sen

Hasretlerin önündeki sıla sen
Şevkatinle goncaları sula sen
Bizleri ulaştır gerçek yola sen

Doğan her yavrunun gümanısın sen
Çünkü umutların ummanısın sen

Seninle kayboldu dünyamdan serap
Çantamda deftersin masamda kitap
Fazilet timsali ey alicenap

Doğruyla yanlışın mizanısın sen
Yanan umutların baranısın sen

Göreve koşarsın demeden yaz kış
Bayrak elde hedef hizmette yarış
İşle benliğime bilgiden nakış

Hasta zihinlerin lokmanısın sen
Turabın dizinin dermanısın sen