ÖĞRETMENİM
Sen Öğretmenim bir zamanlar uzaklarda
Toprak ve tezek kokusu soluyan
Sokak çeşmesinden su taşıyan
Gaz lambasının o büyüleyici ışıltısında bizler için
Geleceğin büyüklerine ders planları yazardın
Benim eli öpülesi Öğretmenim
Senin o beyaz tebeşirle tahtaya yazdıklarını
Can kulağıyla nasılda azimle dinlerdik.
Bizi aydınlatan tüm bilgileri hala unutmadık
En önemlisi
Atamızı sevmeyi, Ülkemizi korumayı
Ve
“Ne Mutlu Türk’üm diyene “ andımızdaki
Milli duyguları, Cumhuriyet sevgisini
Canım Öğretmenim
Biz senden öğrendik,
Biliyor musun Öğretmenim
Belki şimdi beyaz değil renkli tebeşirler var
Belki şimdi gaz lambası yok elektrik var
Belki şimdi toprak ve tezek kokusu da yok
Belki şimdi sokak çeşmesinden su da taşımıyorsun
Ama ne yazık ki üzgünüm Öğretmenim
Şimdi o güzel ve eşsiz andımızı
İstiklal Marşımızı okuyan
Şanlı Türk Bayrağımızın dalgalanışını izleyen
Yeni kuşak öğrencilerin
Bizler gibi ne denli milli duygular yaşıyorlar
Ne denli öğretmenlerinin gerçek değerini bilip
Ne denli
“Bana bir kelime öğretenin kırk yıl kölesi olurum “ bilincindeler
Ne denli
Öğretmenliğin kutsallığını biliyorlar
Sen üzülme Öğretmenim ümitlerini yitirme
Her doğan yeni bir gün,yeni bir güneş
Yeni ümitlerle gelir,
Yeter ki eli öpülesi Öğretmenim
Genç kuşaklar
Sizleri çok ama çok iyi dinlesinler
Yeter ki değerinizi bilip sizin izinizde olsunlar
Canım Öğretmenim
Bana verdiğin emeğe teşekkür ediyor,
Ümit ve başarılar dolu yarınlar diliyor
Saygıyla ellerinden öpüyorum…
Sabiha Serin
Araştırmacı-Yazar
Kayıt Tarihi : 27.10.2006 17:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
HATIRA OLARAK SAYFANA, 23 KASMDA YAZDIĞIM ŞİİRİMİ ASACAĞIM.
BEN DE ÖĞRETMENİM
“Öğretmen arkadaşlarıma ithafen”
Ömrü hep fırtına, rüzgârın gülü
Çocuk deryasında, yüzer öğretmen
Uygarlık yolunda, açılır dili
Leb demeden anlar, sezer öğretmen.
Ayrı bir asalet, ayrı bir gurur
Bilgiye düşmanı, kalemle vurur
Yorulmak bilmeden, ayakta durur
Elinde tebeşir, yazar öğretmen.
Türlü şekilleri, çizer tahtaya
Bu günün işini, koymaz haftaya
Gerekirse gider, Mardin, Kâhta’ya
Doğu- batı demez, gezer öğretmen.
Safsataya kanmaz, dibinden kürür
Ezbere konuşmaz, bilerek yürür
Körü- körünelik, onunla çürür
Cehaleti yıkar, ezer öğretmen.
Fark etmez ha Pazar, ha da Perşembe
Kar düşse de saça, yüzü pes- pembe
Anadır, babadır, rehberdir hem de
Türlü müşkülleri, çözer öğretmen.
Cumhuriyet bayrak; sancaktır, önde
İstikamet belli, göklerden yönde
Mürşîdi Atatürk; ilimde, fende
Hain oyunları, bozar öğretmen.
Rüşveti sevgidir, makamı kürsü
Yılmadan, bıkmadan, anlatır dersi
Yumruğu balyozdur, eritir örsü
Hak yolunda sanki, dozer öğretmen.
Başı yükseklerde, biner atına
Aşılar kültürü, vatan sathına
Arz-u hal’i yalnız , millet katına
Yeter ki olmasın, nazar öğretmen.
Öğretmen Necati, emekli oldu
Maziyi yaşadı, gözleri doldu
Bir tek yaşlılıkta, sınıfta kaldı
Asla kısalmaz da, uzar öğretmen
Gerçekleri görür, yazar öğretmen.
Necati OCAKCI
23.11.2008
Hikayesi: 27 Yıllık öğretmenlik hayatımı bitirdim.
Şanla, şöhretle, dolu- dolu çalıştım.
Gittiğim her yerde, tek kelimeyle efsane oldum.
Kaportamı, asla çizdirmedim.Ne mutlu bana.
Ne mutlu tüm öğretmenlere. Saygılarımla.
ŞİİRİN MUHTEŞEM.
PAYLAŞIMIN İÇİN TEŞEKKÜRLER.
SELÂM VE SAYGILARIMLA.
10 PUAN TAM PUAN.
NECATİ OCAKCI
ANTALYA
TÜM YORUMLAR (3)