Öğretmenim Şiiri - İsmet Bülent Tan

Amacınız sevmek,
Seviyi öğretmek
Düşündürmek varlığımı
Beni benden iyi bilmek
Bize hayatı yaşatmak.
Mutlu bir hayatı karanlığı yırtarak.

Koşmak bizden önde sessizce
Dökmek bilgi iksirini içimize
Yaşatmak çağdaş medeniyeti
Amacınız
Bize bizi öğretmek.

Ne büyük ne kutsal bir görev
Tek tek şekil vermek bizlere
Aşıladınız sevgiyi
Serptiniz duyguyu yüreğimize
Dostluğu kardeşliği öğrendik
Birleştik elele
Geleceğe yönelmiş
Yüsseliyoruz gün ve gün milletçe

Varlığımın her bir zerresi sizin
Her şeyim sizin; Öğretmenim
Şu Vatan,şu güzel vatan
Medeniyet,..geleceğimiz.
Hep sizin eseriniz.
Hatta şu duygularım bile sizin
Unutmak mümkün mü bilmem
Nasıl unuturum sizi
Vefasız kalp unutsa bile
Varlığım varlığınıza şahit.

Diz boyu çiçek olacak her bir yaz
Gökyüzü dolacak bulutlarla
Sonbahar gelecek
Kuşlar uçacak yağmurla
YAŞAYACAĞIM
Aşıladığınız sevgi kök salacak içimde
Dallanarak yükselecek göklere
Öğretmenim
Uzanan elinize sarıldım
Karanlıklar aydınlandı nur yağdı
Uçuyorum göklerdeyim
Yüce katınızı görüyorum
Göklerde kurulmuş taht sizin

Yavaş yavaş çekilince iç dünyanıza
Unutulmak korkusu gelince çaresiz
Beklemek kutsal elinizi öpeni
İşte en büyük haz mutluluk
Serin tutun kalbinizi öğretmenim
Düşündüm unutamam sizi
Tövbe unutmak ne kelime
Yaşıyorsunuz kalbimin en derin köşesinde.

24 kasım 1984 Eskişehir(SEVGİLİ BAHÇELİEVLER LİSESİ ÖĞRETMENLERİME) İl çapında yarışmaya katılmış,ödül almıştır.