Herkes damlalardan kaçarken
Gökyüzüne -gözlerimi yummadan-bakmayı sen öğrettin
Gölgeye kaçardım bunalınca sıcaktan
Güneşi görmeyi sen öğrettin
Gözyaşımı gizlemeye de alıştım sayende ama
Ta derinden gülmeyi bana sen öğrettin
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta