Kocaman bir bahçe kapısından girmek içeri,
Kocaman gözlerle bakan çocukları selamlamak,
İçindeki hüznü kurban vermek kocaman umutlara,
Gülümsemek inadına, yarına dair;
Umut, sevgi, emek, merhamet ve sair
Unutulmuşluklara,
Penceredir, öğretmen olmak!
En derin boşluklarını doldurmak,
En acı hikâyelerle;
Ayşelerle, Mehmetlerle, Mervelerle, Fatihlerle…
Yüreğinin kanadığı yeri,
Örtmek, ölümsüz düşüncelerle…
Anaç bir duyguyla koy vermektir kendini.
Umarsız bir yaradır, öğretmen olmak!
Boğulurken kocaman bir denizde,
Minicik bir gözyaşına,
Kocaman ağıtlar yakmaktır.
Fırtınaya direnmek, yağmura şemsiye açmaktır.
Bazen, kalabalıklar içinde kalmaktır,
Bir başına.
Bazen, bir başına, çoğalmaktır.
Küçücük parmaklara dokunurken gülümsemek,
Beyinlerdeki nasıra ağlamaktır.
Ölü yaşamaya çaredir, öğretmen olmak!
Yok olmaktır, varlığın pençesinde,
Çölde iğne aramaktır.
Çorakta gül, karanlıkta kandil, fırtınada barınaktır
Yoku anlayabilmektir, varlığın öncesinde.
Varlığı, hiçe saymaktır.
Yorgunluğundan usanıp, doğrulmaktır,
Eğilmektir, bükülmektir, kırılmaktır…
Kambur oluştururken sırtındaki yük,
Buz kesmiş beyinlerde,
Yangınlar çıkartacak kadar büyük
Bir şeraredir, öğretmen olmak!
Küçük bedenlerde devasa yürekler görmek…
Küçültmek bedeni, düşüncelerle
Büyütürken, küçülmek
Ve yücelmektir minicik gözlerde.
Hesaba çekerken katılaşmak, vicdanını
En ağır kelimelerle yermek…
Ruhunu yatıya bırakarak sınıfta,
Nöbete kalmak gecelerle…
Vicdani bir cenderedir, öğretmen olmak!
24 Kasım 2011
İsmail UysalKayıt Tarihi : 24.11.2011 15:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Uysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/24/ogretmen-olmak-10.jpg)
ataması çıkmayan nice nice ögretmenlerimizede selam olsun umutlarımız her daim taze tebrikler
TÜM YORUMLAR (5)