Öğretmen Okulu Parkı Şiiri - Saliha Öcal

Van Eğitim ve Araştırma Hastanesi.
2011 Van depremi yıkmış Seni.
A,B,C,D bloklarından oluşurdu bütünün.
Koca çınar ağaçlarıydı arka bahçen.

Devlet hastanesinde çözümlenemiyen dertler,
Teşhis bulmak adına,kapını çalarlar.
Kimine ak haber kimine kara haber...
Acımasızca verirdin ellerine bu bir karar.

İnsanlar kendini atarlardı çınarlar altına.
Düşünürlerdi simsiyah bakarlardı kapkara.
Duvarların buz keserdi, camlarin fırtına.
Koridor bitmez tükenmez yol,hasta yakınına.

Öğretmen Okulu Parkında buluşalim dendi.
Burasıda neresi?Eski Araştırma Hastanesi.
Burası bana söyle tanıtılmıştı kabir öncesi.
2002 de anlamıştım Azrail'in en sık uğradığı yeri.

Gitmişsin yerine parkı bırakarak!
Seni bilmeyenler için,doğru park!
D bloğu Tapu Kadastroya mi verdin?
Yeni yeni çamlar dikmişsin renklenmişsin!

Omzuma bir el dokundu selamla beraber.
Sen ağlıyor musun?Giderlerdi birer birer...
Babam,en son burda gördüm 3.katta.
Lütfen,bir daha getirme beni son durağa.

Hastaneden okula dönüşmüşsün gri toprak.
Seni görüyorum aslın bende değiştirme kılık.
Perşembe öğleden sonra diyalize getirin.
O vakitte ,sevinci kursakta bıraktın sen.

Uğramam Senin gölgende serinlemeye.
Bir bardak çayını içmem girmesin bedenime.
Güneş bu toprakta gezinme tepemde.
Takatten düşürme bedenim,burdan geçerken
Dinlenmem bu bahçede.

19.02.2025 Van/Edremit.