İrşat olup, bilgi sundun herkese
Kesretin içinde İrfan oldun sen
Özlem mi duyarsın abı Kevser’e
Nice gizlere settar olansın sen
Oturursun çok uluca makamda
Mürüvvet bekleme, asla nadanda
Mürşitçe, insana ışık salanda
Nice kişiye, natık olansın sen
Oluşun sırrını, akla sormayan
Biçime kanıpta, öze varmayan
İkrar verip, ikrarında durmayan
Canla, canana, candaş olansın sen
Görürüm ki, aydınlanmış dimağın
Gözlemcisisin yaşadığın çağın
Gülistan içinde, ektiğin bağın
Nice gönüle mihman olansın sen
Zamanım yaşadım güzel duygular
Oluşu, varı, kendince kurgular
İrfan'ına duyar, engin saygılar
Dostça, dostuna vuslat olansın sen
23.03.2005
Süleyman ZamanKayıt Tarihi : 10.9.2005 10:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Zaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/10/ogretmen-irfan-a.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!