Bir köyde öğretmenim, ama bekarım,
Kardeşimi de götürdüm, hem okutur, hem bakarım.
Bir kadın gelir evimize sorar:
- Hoca, çamaşırınızı kim yıkar?
- Ben, derim. – Vah, yazık, der, çıkar.
Kardeşimi görürler elinde su kabı,
Derler: - Vah, yazık. Daha bu sabi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta